با گسترش فرهنگ 996 در چین، که به معنای کار کردن از ساعت 9 صبح تا 9 شب و 6 روز در هفته است، صنعت فناوری کره جنوبی با چالش‌های جدیدی روبرو شده است. این فرهنگ کاری در چین به صورت فزاینده‌ای محبوبیت پیدا کرده و تأثیرات آن به سایر کشورهای آسیایی، از جمله کره جنوبی، کشیده شده است.
در کره جنوبی، قوانین مربوط به ساعات کاری به بیش از 52 ساعت در هفته محدود شده است. این قانون که در سال 2018 به تصویب رسید، با هدف افزایش کیفیت زندگی و حفظ حقوق کارگران وضع شده است. با این حال، به نظر می‌رسد که صنعت فناوری کره جنوبی تحت فشار فرهنگ 996 چین قرار دارد.
مدیران و کارآفرینان فناوری در کره جنوبی به طور مداوم با این چالش مواجه هستند که چگونه ساعات کاری را کاهش دهند و در عین حال همانند رقیبان چینی خود به پیشرفت و رشد ادامه دهند. این موضوع نه تنها بر سلامت روانی کارگران تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند به کاهش بهره‌وری و خلاقیت در این صنعت نیز منجر شود.
تعداد کارمندان در شرکت‌های فناوری کره جنوبی رو به افزایش است و شرکت‌ها به دنبال جذب استعدادهای جوان و با تجربه از دانشگاه‌ها و موسسات آموزشی هستند. با این وجود، وضع قوانین سخت‌گیرانه و محدودیت‌های ساعات کاری می‌تواند جذب افراد بااستعداد را تحت تأثیر قرار دهد.
جمعیت جوان و تحصیل‌کرده کره جنوبی تمایل دارند در شرکت‌هایی کار کنند که به حقوق و سلامت‌شان اهمیت می‌دهند. آن‌ها اغلب به بهبود محیط کار اهمیت می‌دهند و از کار کردن در شرایطی که ساعات طولانی و غیرمنصفانه باشد، پرهیز می‌کنند.
پاسخ به این چالش‌ها نیازمند همکاری نزدیک میان دولت، کارفرمایان و کارگران است. دولت باید قوانین و سیاست‌هایی را که حمایت از حقوق کارگران را در اولویت قرار می‌دهد، تصویب کند؛ در عین حال کارفرمایان نیز باید روحیه‌ای از همکاری و انعطاف‌پذیری را در محیط کار ارتقا دهند.
با توجه به همسایگی نزدیک و تنش‌های موجود میان چین و کره جنوبی، مسائلی از قبیل رقابت در جذب منابع انسانی و نوآوری به راحتی می‌تواند به یک چالش بزرگ تبدیل شود. شرکت‌ها باید درک دقیقی از این محیط متغیر داشته باشند تا بتوانند به موفقیت‌های بیشتری دست یابند.
در نتیجه، گسترش فرهنگ 996 چین و الزامات کار قریب‌الوقوع در کره جنوبی بر روی صنعت فناوری این کشور فشار وارد می‌کند و این مسئله می‌تواند بر روی رشد و توسعه آینده این صنعت تأثیرگذار باشد.
پس زمینه
فرهنگ 996 به شدت تحت انتقاد کارشناسان حقوق بشر و فعالان کارگری قرار دارد. این فرهنگ به عنوان نماد کار کردن بدون وقفه و ادامه دادن به کار در ساعات غیرمعمول شناخته می‌شود. بسیاری بر این باورند که این نوع کار نه تنها بر روی سلامت جسمی و روحی افراد تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه به بهره‌وری نیز آسیب می‌زند.
در سال‌های اخیر، کشورهای مختلف به تدریج قوانین سخت‌گیرانه‌تری را درباره ساعات کار وضع کرده‌اند. در کره جنوبی، این قوانین به منظور کاهش فشار بر کارگران الشباب و تضمین حقوق آن‌ها تصویب شده است. این تحولات نشان‌دهنده تغییر در نگرش به کار و زندگی در نسل‌های جوان‌تر است.
گسترده‌تر شدن این مسائل نشان‌دهنده نیاز به ایجاد یک محیط کار سالم و متوازن است که به کارگران اجازه می‌دهد تا بین وظایف کاری و زندگی شخصی خود تعادل برقرار کنند.
پیشرفت‌های فناوری و دیجیتالیزه شدن صنعت می‌تواند نوع کار و دسترسی به اطلاعات را تغییر دهد و به کارمندان این امکان را بدهد که به راحتی در زمان‌های مشخص کار کنند. این تحولات ممکن است به ایجاد فرهنگی جدید در محیط کار کمک کند که بر اساس احترام به حقوق کارگران پایه‌گذاری شده است.