در سال‌های اخیر، بخش‌های مختلف دولتی از تکنولوژی‌های نوین برای شناسایی و نظارت بر افراد استفاده کرده‌اند. یکی از این تکنولوژی‌ها، اسکن‌های چهره است که به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. به‌تازگی، قانون‌گذاران ایالات متحده از استفاده اجباری از این تکنولوژی توسط اداره مهاجرت و گمرک (ICE) انتقاد کردند و آن را غیرقانونی خواندند.
به گفته این قانون‌گذاران، استفاده از اسکن‌های چهره برای شناسایی شهروندان بدون رضایت آن‌ها، نقض حق حریم خصوصی و حقوق بشر است. آن‌ها تأکید کردند که این فناوری می‌تواند به بی‌اعتمادی بین شهروندان و دولت منجر شود.
سازمان ICE به منظور شناسایی افراد در فرآیندهای مهاجرت و تأمین امنیت عمومی از اسکن‌های چهره استفاده می‌کند. اما قانون‌گذاران معتقدند که این رویکرد ناعادلانه و بی‌احتیاطی است. آن‌ها همچنین نگرانند که این روش ممکن است به تبعیض نژادی منجر شود و بر روی گروه‌های آسیب‌پذیر تأثیر منفی بگذارد.
بحث‌های قانونی در مورد استفاده از این فناوری از چندین سال پیش آغاز شده است، و همچنان ادامه دارد. تأثیرات حقوقی این رویکرد بر امنیت ملی و حریم خصوصی شهروندان سوالات جدی را به‌وجود آورده است. در این راستا، جان کاسیکا، یکی از اعضای کنگره، در بیانیه‌ای اعلام کرد که "استفاده غیرقانونی از تکنولوژی شناسایی چهره باید متوقف شود".
در سال 2021، برخی ایالت‌ها اقدام به ممنوع کردن استفاده از اسکن‌های چهره در پلیس کردند و تلاش‌هایی برای محدود کردن کاربرد این فناوری در سایر جنبه‌ها نیز آغاز شد. این روند نشان‌دهنده نگرانی‌های فزاینده‌ای است که درباره حریم خصوصی و حقوق مدنی وجود دارد.
تحلیل‌گران بر این باورند که اقداماتی از این دست می‌تواند تأثیرات مخاطره‌آمیزی بر آینده فناوری‌های نظارتی و شیوه‌های شناسایی هویت داشته باشد. در حالی که این فناوری ممکن است در بهبود امنیت عمومی مؤثر باشد، اما نگرانی‌های جدی در مورد رعایت حقوق بشر و حریم خصوصی وجود دارد.
به‌وجود آمدن این مناقشات اخیر نشان‌دهنده چالش‌های پیچیده‌ای است که دولت‌ها در حین استفاده از فناوری‌های جدید با آن مواجه هستند. افزایش آگاهی عمومی و مطالبات برای شفافیت و مسئولیت‌پذیری در استفاده از این تکنولوژی‌ها می‌تواند به تحولاتی در سیاست‌های دولتی منجر شود.
پس زمینه
اسکن‌های چهره به عنوان یک تکنولوژی شناسایی بیومتریک، از طریق تجزیه و تحلیل ویژگی‌های چهره افراد، توانایی شناسایی آن‌ها را فراهم می‌آورد. این فناوری به‌طور فزاینده‌ای در زمینه‌های مختلفی از جمله امنیت عمومی و فروشگاه‌های خرده‌فروشی استفاده می‌شود. با این حال، نگرانی‌هایی نیز درباره حریم خصوصی افراد و تنش‌های اجتماعی ناشی از سوء استفاده از آن وجود دارد. در بسیاری از کشورها، قوانین و مقرراتی برای محدود کردن یا نظارت بر استفاده از این فناوری‌ها وجود دارد. این تحولات باعث می‌شود که بحث‌ها و مناظرات بسیار زیادی پیرامون استفاده این نوع تکنولوژی‌ها در جوامع مختلف شکل بگیرد.