طرح پایتون که به هدف افزایش امنیت نرم‌افزارها طراحی شده بود، به دلیل قوانین ضد DEI (تنوع، عدالت و گنجاندن) که از سوی دولت ترامپ به اجرا درآمد، مختل شد. این قوانین به طور خاص بر روی واحدهای دولتی و نهادهایی که با برنامه‌نویسی و توسعه نرم‌افزار سر و کار داشتند تأثیر گذاشت.
در پی این طرح، جامعه برنامه‌نویسی پایتون تلاش داشت تا به‌روز‌رسانی‌هایی در همکاری با نهادهای دولتی انجام دهد. هدف این همکاری تقویت و بهبود روش‌های استقرار نرم‌افزارهای ایمن بود. اما با اعمال مقررات جدید، فرصت‌های همکاری به شدت محدود شده و اجرایی شدن برنامه‌ها با دشواری مواجه گردید.
دولت ترامپ با تعدادی از بخشنامه‌ها بیان کرد که ادامه برنامه‌هایی که بر اساس اصول DEI پیش می‌رفتند یا بودجه دولتی حقایق انکارناپذیری از جامعه محلی را نادیده می‌گیرد، دیگر قابل قبول نیست. بر این اساس، نهادهای وابسته به دولت تحت فشار قرار گرفتند تا از استفاده از ابزارها و برنامه‌هایی که بر پایه این اصول برای بهبود امنیت نرم‌افزارها طراحی شده‌اند، خودداری کنند.
این تصمیم نه تنها به طرح پایتون آسیب زده، بلکه زنگ خطری برای دیگر پروژه‌های مشابه نیز محسوب می‌شود. توسعه‌دهندگان و برنامه‌نویسان این زبان از تداوم این روند ابراز نگرانی کردند و اعلام کردند که خطرات تازه‌ای برای امنیت سایبری ممکن است ایجاد شود.
دولت ترامپ در توجیه این تصمیم خود اعلام کرد که کیفیت و کارایی طرح‌های دولتی باید هدف اصلی باشد، در حالی که اصول DEI را به عنوان فاکتورهای حاشیه‌ای مطرح می‌کند. این رویکرد از سوی برخی کارشناسان به عنوان بی‌توجهی به تنوع و عدالت در فضای فناوری و علم تلقی شده است.
در این راستا، طرح پایتون به عنوان یک نمونه از تلاش‌های خلاقانه برای تقویت امنیت نرم‌افزارها نمایان می‌شود که حالا با چالش‌های جدی مواجه است. در حالی که نرم‌افزارهای آسیب‌پذیر می‌توانند ناشی از عدم سرمایه‌گذاری در امنیت نرم‌افزارها باشند، نهادهای دولتی احتمالا به دلیل این تصمیم، در تنگنای امنیت سایبری بیشتری قرار خواهند گرفت.
پس زمینه
تنوع، عدالت و گنجاندن (DEI) به عنوان مفاهیم کلیدی در مبارزات اجتماعی و محیط‌های کاری به شمار می‌روند. این اصول کوشش دارند تا اطمینان حاصل کنند که همه افراد با هر پس‌زمینه، نژاد یا جنسیتی، به طور برابر در جوامع و سازمان‌ها مشارکت دارند. برنامه‌های DEI در حوزه فناوری به خصوص برای تضمین حضور و تأثیر بیشتر گروه‌های مختلف در فرآیندهای تصمیم‌گیری و توسعه نرم‌افزار مورد توجه قرار گرفته‌اند.
طرح پایتون که به عنوان یک زبان برنامه‌نویسی کارآمد و پویا شناخته می‌شود، در سال‌های اخیر به واسطه سادگی استفاده و پشتیبانی از امکانات گسترده، محبوبیت زیادی پیدا کرده است. این زبان به ویژه در زمینه‌های علم داده، یادگیری ماشین و امنیت سایبری به کار گرفته می‌شود. با این حال، کارایی و ایمنی نرم‌افزارها به شدت تحت تأثیر عوامل اجتماعی و سیاسی است.
در نهایت، این رویداد نه تنها در سطح جامعه برنامه‌نویسی، بلکه در سطح کلان‌تر سیاست گذاری‌های دولتی در حوزه فناوری اطلاعات نیز تأثیرگذار خواهد بود.